Πόσο φωτεινός θα είναι ο κομήτης;
Οι κομήτες είναι φημισμένα απρόβλεπτοι και το ίδιο ισχύει για τον C/2012 S1 (ISON). Ασφαλή συμπεράσματα για την φωτεινότητα του μπορεί να προκύψουν έπειτα από πολλές παρατηρήσεις. Τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο θα υπάρχει μια καλή εικόνα της συμπεριφοράς του κομήτη, ενώ μέχρι τότε ότι δημοσιευθεί είναι αβέβαιο, άγνωστο και βασίζεται σε εικασίες (http://www.isoncampaign.org) |
| Καμπύλη φωτεινότητας του κομήτη (19 Νοεμβρίου) |
Η καμπύλη φωτεινότητας του κομήτη. Οι γκρι περιοχές συμβολίζουν την περίοδο όπου ο κομήτης βρίσκεται πολύ κοντά στον Ήλιο για παρατήρηση (γωνιακή απόσταση μικρότερη των 45 μοιρών)
Θα ανταποκριθεί στις προβλέψεις;
Η μέχρι τώρα δραστηριότητα του κομήτη μας δείχνει ότι η λαμπρότητα του θα ξεπεράσει σε μέγεθος το 0, όταν θα βρίσκεται κοντά στο περιήλιο του.
Το αν επιζήσει της κοντινής διέλευσης από τον Ήλιο εξαρτάται από το μέγεθος του πυρήνα και την πυκνότητα του, έτσι ώστε να αντισταθεί στην διάβρωση και στην διάσπαση του.
Μέχρι τώρα οι μικροί κομήτες της οικογένειας Kreutz που πλησίαζαν πολύ κοντά στον Ήλιο (sungrazers), δεν επιβίωναν άθικτοι. Μερικοί μικροί σε μέγεθος (ορατοί στο διαστημικό τηλεσκόπιο SOHO) έχαναν εντελώς την μάζα τους λόγω της διάβρωσης, πριν φτάσουν στο περιήλιο τους.
Ιστορικοί κομήτες μεσαίου μεγέθους εξαφανίζονταν αμέσως μετά το περιήλιο τους, ενώ είχαν χάσει την κεφαλή τους. Ο κομήτης Lovejoy επέζησε μερικές ώρες έως ημέρες πριν διαλυθεί εντελώς.
Ιστορικοί λαμπροί κομήτες επέζησαν του περιηλίου αλλά θρυμματίστηκαν (Μεγάλος κομήτης του 1882 και του 1843, Ikeya-Seki και Pereyra (Matthew Knight 26/4/13)
 |
| Η καμπύλη φωτεινότητας, μαζί με παρατηρήσεις φωτεινότητας. http://aerith.net/comet/catalog/2012S1/2012S1.html |
Διάσπαση
Όριο Roche: Στην ουράνια μηχανική, το όριο του Ρος (Roche limit) αναφέρεται στην ελάχιστη απόσταση που μπορεί να πλησιάσει ένα σώμα που διατηρείται αποκλειστικά από την δική του βαρύτητα σε ένα άλλο σώμα πριν διαλυθεί εξαιτίας των παλιρροϊκών δυνάμεων που αναπτύσσονται επάνω του.
Το όριο Ρος ονομάστηκε έτσι προς τιμή του Γάλλου μαθηματικού και αστρονόμου Εντουάρ Ρος (Edouard Roche) (1820-1883), ο οποίος και υπολόγισε την θεωρητική αυτή απόσταση για πρώτη φορά. (wikipedia)
Υπολογισμός του ορίου Roche:
όπου RM η ακτίνα του κυρίως σώματος, ρΜ η πυκνότητα του κυρίως σώματος και ρm η πυκνότητα του δορυφόρου.
Εάν εισάγουμε την πυκνότητα του Ήλιου 1.4 g/cm3 και την πυκνότητα του κομήτη 0.4 g/cm3, τότε προκύπτει όριο Roche για τον κομήτη 3.7 ηλιακές ακτίνες, κάτι που σημαίνει ότι ο κομήτης βρίσκεται εντός του ορίου διάσπασης.
Μελέτη (Icarus) ωστόσο έδειξε ότι ένα αδύναμο σώμα ξεκινάει την διάσπασή του στο 69% του ορίου Roche, έτσι για τον κομήτη ISON το όριο πέφτει στις 2.6 ηλιακές ακτίνες, θέτοντας τον κομήτη στο όριο της διάσπασης. Έτσι εάν η πυκνότητα του είναι μεγαλύτερη από 0.4 g/cm3, τότε οι πιθανότητες επιβίωσης του κομήτη μεγαλώνουν.
Στην περίπτωση του Lovejoy, η αποτροπή της παλιρροϊκής διάσπασης του κομήτη ίσως οφείλεται στις δυνάμεις αντίδρασης λόγω της εξάχνωσης του πάγου (arxiv)
(Matthew Knight 26/4/13)
